Siedzę w domu. Dla mnie to standard, dla niektórych wyzwanie. Siedzę przy komputerze, siedzę przy stole jubilerskim, siedzę przy szkicowniku. Przydałoby się, żeby z tego przesiadywania wynikło coś dobrego. Na szczęście zawsze mogę liczyć na pokłady kreatywności moich klientek. Jeszcze w styczniu odezwała się do mnie Pani Estera z bardzo ciekawym projektem, nietypowym jak dla mnie. Jej tacie marzył się medalion z Archaniołem Rafałem, który postanowiła sprezentować mu na urodziny.
ZŁOTNICZE WYZWANIA
Od razu przyznam, że ten pomysł był dla mnie wyzwaniem, zresztą sama go sobie utrudniłam. Wykonałam dwa szkice, jeden prostszy z profilowym ujęciem Archanioła i fragmentu skrzydła, zamkniętymi w formie okręgu. Drugi trudniejszy, zawierający popiersie anioła skryte za skrzydłami oraz miecz i łacińską sentencję na rewersie. W tym miejscu muszę podziękować Pani Esterze za zaufanie w moje umiejętności i wizję twórczą, nie zawsze łatwo sobie wyobrazić ostateczny wygląd biżuterii tylko po obejrzeniu dwuwymiarowego szkicu.
ATRYBUTY ARCHANIOŁA RAFAŁA
Nim opowiem o powstawaniu wisiora kilka słów należałoby poświęcić Rafałowi. Jest on mniej znany i rzadziej wymieniany niż jego „bracia” archaniołowie: Gabriel i Michał. Może dlatego, że nie zawsze uznawano go za Archanioła. Czasem przypisuje mu się taką rolę, choć częściej występuje, jako anioł towarzyszący młodemu Tobiaszowi w wędrówce. Do głównych atrybutów Archanioła Rafała należą: laska, ryby, czasami jakieś naczynie.
Natomiast w mojej interpretacji przedstawiłam go w ujęciu bardziej mocarnym i na życzenie klientki z mieczem u boku. Na rewersie wycięłam hasło Deus providebit, z łac. tłumaczone jako: Bóg się zatroszczy, co idealnie pasuje do opiekuńczego wizerunku Archanioła Rafała, uważanego za pierwowzór Anioła Stróża.
MEDALION Z ARCHANIOŁEM RAFAŁEM
Początkowo zakładałam, że twarz anioła wykonam z płaskich blach z wycięciami, które będą sugerowały cień. Podobny zabieg zastosowałam już w naszyjniku inspirowanym kulturą Meksyku, w który wplotłam twarz Fridy Kahlo (tutaj jest wpis o nim – FRIDA KAHLO Z ROGAMI). Jednak w trakcie pracy pokusiłam się o zastosowanie zupełnie nowej techniki. Gdzieś podskórnie zależało mi na jak najbardziej realistycznym ujęciu postaci, dlatego zdecydowałam się wyrzeźbić popiersie Archanioła.
Nie było to łatwe, gdyż to moje pierwsze podejście do rzeźbienia męskiej twarzy, a i kobiecych wcześniej nie było zbyt wiele. Płaskorzeźbę wykonałam z masy termoutwardzalnej, którą następnie dałam do odlewu, sam model rozpadł się na dwie części, ale udało się zrobić z niego gumę. Chyba w tym momencie powinnam powiedzieć kilka słów o technice odlewania na wosk tracony, abyś lepiej mogła zrozumieć, o czym właściwie mówię 😉
ODLEWANIE NA WOSK TRACONY
- Krok pierwszy – potrzebny nam prototyp czyli element, który będziemy odwzorowywać. W tym przypadku jest to popiersie Archanioła wykonane z masy polymer clay, czyli unowocześnionej modeliny.
- Krok drugi – model trzeba zagumować, czyli umieścić między warstwami specjalnej gumy, która pod wpływem nacisku i temperatury zaczyna szczelnie otaczać model. W ten sposób tworzy się jednolita masa bardzo dokładnie odzwierciedlająca wzór zamknięty w środku. Taką gumę rozcina się i wtedy można zrobić odlew woskowy. Na zdjęciu widać, jak może wyglądać taka guma.
- Krok trzeci – do gumy wtryskuje się wosk, który idealnie oddaje detale modelu i można go czasami jeszcze troszeczkę pod rzeźbić, dodać lub ująć jakieś elementy.
- Krok czwarty – zrobienie „choinki” lub „drzewka”, tak to się nazywa w nomenklaturze jubilerskie. Do woskowego trzpienia doczepia się woskowe odlewy, zalewa gipsem, a jak już wszystko stężeje, to wypala się wosk. W ten sposób powstaje forma do wlania roztopionego metalu. Oczywiście jest to bardzo uproszczony opis, tylko zarysowujący całą technologię.
- Krok piąty – taki surowy odlew trafia do mnie, ponieważ wszystkie powyższe procesy odbyły się w pracowni odlewniczej. Niestety nie posiadam na miejscu narzędzi oraz wystarczającej wiedzy, a tym bardziej praktyki, aby wykonać wszystko samodzielnie.
Poniżej możesz obejrzeć jak powstawał medalion z Archaniołem, wystarczy smyrnąć zdjęcie lub klikać strzałki 😉
a
a
PALNIK BUCH, PĘSETA W RUCH!
W międzyczasie, gdy niecierpliwie czekałam na odlew i trzymałam kciuki, aby model wytrzymał gumowanie, wykonałam pozostałe elementy, czyli:
- bazę z wyciętym napisem, co ciekawe dotąd nie wykorzystywałam techniki cięcia do przemycania sentencji, może czas to zmienić?
- pióra do skrzydeł,
- dwusieczny miecz, a raczej fantazję na temat mieczy, bo nie jest to żaden konkretny okaz.
Z pozostałymi działaniami musiałam poczekać na odlew, który zyskał w srebrze słuszną wagę 46.0 g! Cóż, musiałam zafundować Archaniołowi dietę, koniec z ciasteczkami i makaronem! 😉 W ruch poszły tarczki oraz materiały ścierne i udało się zrzucić 13 gram w 3 godziny, a pyłu przy tym było co niemiara.
Skrzydła skomponowałam z warstw piór, zależało mi na uzyskaniu efektu przestrzenności i dodaniu pracy lekkości. Popiersie to „kawał” srebra, więc reszta musiała odciążyć kompozycję. Z drugiej strony trochę obawiałam się, że skrzydła wyjdą rachityczne w stosunku do reszty, jakby były z papieru.
Takie przestrzenne działania to dla mnie novum, ale przyznam, że już korci mnie aby jeszcze wykorzystać metodę rzeźbienia i odlewania! Ileż to może dać możliwości i trójwymiarowości pracom! Już myślę o zwierzakach i postaciach ludzkich, tak na marginesie warsztat właśnie opanowały wróżki. Ciekawa jestem czy medalion spodoba się obdarowanemu, niezbyt często zdarza mi się tworzyć dla mężczyzn.
Przy pisaniu tego wpisu też wykorzystałam pewne novum, cały tekst nagrałam na telefonie! Takie małe lenistwo, które później przypłacę sprawdzaniem błędów, łataniem przecinków i kropek, bo niestety przy przenoszeniu głosu na literki dyktafon nie odczytuje interpunkcji. Czasem także zmienia słowa, może przynajmniej popracuję nad dykcją.
Jeśli chcesz zobaczyć inne moje realizacje na specjalne zamówienie, to zapraszam Cię do albumu:
Czas pomyśleć nad nowymi wyzwaniami i projektami. Może masz już pomysł, co w następnej kolejności wziąć na warsztat rzeźbiarsko – odlewniczy?
Koty śpią, słońce świeci, życie toczy się dalej.
