Wreszcie minęło!!! Przesilenie wiosenne opuściło me ciało i umysł, w końcu mogę w pełni cieszyć się wiosną i tym co ze sobą niesie. Słońce, zieleń i pierwsze kwiaty… to jedna z moich ulubionych pór roku. Świat zaczyna nabierać barw, a wieloma kolorami mienią się także diamenty. Nie wiem czy o tym wiedziałaś, że te kamienie występują naprawdę w dużej ilości odcieni, a nie tylko w wersji przezroczystej. Dzisiejszy odcinek Biblioteki Kamieni jest o tyle nietypowy, że pod koniec pokazuję kilka etapów tworzenia tego, co powstało z diamenciku, który widzisz na pierwszym zdjęciu 🙂 A jest to dla mnie ważna, choć maleńka praca…
DIAMENTY SĄ WIECZNE
Podobno diamenty, to najlepsi przyjaciele kobiety, jak niegdyś śpiewała Marilyn Monroe w filmie „Mężczyźni wolą blondynki”. Nie wiem, czy to kwestia innego koloru włosów i zwojów mózgowych pod nimi, ale ja tam wolę na przykład takich puchatych przyjaciół, od gryzoni, po koty, które namiętnie na nie polują.. ku mojemu ubolewaniu.
Nigdy nie pałałam miłością do kamieni szlachetnych, fasetowanych i o transparentnych barwach, zbytnio kojarzyły mi się ze szkiełkami. Co prawda, muszę przyznać, że gdy w moje ręce trafiły prawdziwe diamenty i to te kolorowe, to z lekka me serce zabiło, szczególnie gdy zobaczyłam je w powiększeniu na zdjęciach. Powyższe egzemplarze nie mają nawet 2.0 mm średnicy!!! A wszystko to za sprawą Kasi ze SKARBÓW NATURY, która po raz kolejny powierzyła mi swoje kamyczki w celu opracowania materiałów do comiesięcznego newslettera.
WĘGIEL – DIAMENT – BRYLANT
Historia diamentów obfituje w niesamowite opowieści i zwroty akcji, a to ze względu na wartość tego minerału… i chciwość ludzką. Stał się bohaterem wielu historii, nawet tych filmowych, jak w „Krwawym diamencie”. Kto by pomyślał, że można oszaleć na punkcie kawałka…węgla, który pod wpływem procesów, jakie zachodziły w ziemi przez tysiące lat stał się przezroczystym i najtwardszym na świecie kamieniem (wg 10 stopniowej skali Mohsa).
Czas na trochę faktów z życia diamentów 🙂
HISTORIA / WIERZENIA:
• Nazwa pochodzi od greckiego słowa „adamas” – znaczącego „niezwyciężony”.
• Diamenty znano w Indiach już ponad 2300 lat temu, jednak nie szlifowano ich wtedy, gdyż obawiano się, że stracą swą moc.
• Rzymski uczony Pliniusz Starszy odnotował w I w. n.e. istnienie diamentów, ale Rzymianie nie potrafili jeszcze ich obrabiać, dlatego nie były dla nich zbyt cenne.
• W XIV wiecznej Europie zaczęto szlifować diamenty w różne formy, natomiast w XVII w. obmyślono szlif brylantowy, który udoskonalono w 1919 roku.
• W XVIII wieku znano tylko diamenty z Indii. W 1728 r. odkryto złoża w Brazylii, następnie w 1866 roku znaleziono w Afryce Południowej złoża powstałe w skutek wyniesienia magmy w kierunku powierzchni ziemi, czyli dzięki erupcji wulkanów. Kimberley w Transwalu jest obecnie głównym miejscem wydobycia diamentów.
• Klejnotom z diamentami i brylantami przypisywano właściwości terapeutyczne i magiczne. W dawnych Indiach stosowano diamentowy proszek do leczenia trądu, gruźlicy, schizofrenii, czy cukrzycy.
• W 1955 roku po raz pierwszy wyprodukowano syntetyczne diamenty, obecnie szeroko wykorzystywane w przemyśle.
OD DIAMENTU DO BRYLANTU:
Zapewne wiesz, że diamenty to jedne z najcenniejszych kamieni, dlatego też doczekały się szlifu dopasowanego do swoich potrzeb. Ba! istnieją nawet szlifierze, którzy specjalizują się tylko w szlifowaniu diamentów lub wyłącznie ich danego fragmentu.
Początkowo diamenty cięto podobnie, jak inne kamienie szlachetne. Jednak wraz z rozwojem metod szlifierskich zaczęto poszukiwać idealnego szlifu odpowiedniego dla diamentów. Pierwotne szlify zwano: “pojedynczym dobrem”, “podwójnym dobrem – szlif Mazarina”, “potrójnym dobrem”, różniły się od siebie ilością i kształtem fasetek, w tym drugim pojawił się także kolet.
Fasetek było coraz więcej, aż w latach 20’ XIX w. osiągnięto ilość 58 faset (tyle co dziś), co prawda od tego momentu udoskonalono metody szlifowania, więc obecnie szlifowane kamienie są jeszcze bardziej idealne. Natomiast okrągły szlif brylantowy zaczęto stosować od lat 20’ XX w. i właśnie diamenty obrobione w ten sposób możemy nazywać brylantami.
• W trakcie szlifowania diamenty tracą ponad połowę swojej wagi, wszystko po to by uzyskać idealny szlif.
ZASADA CZTERECH C – gemmolodzy posługują się nią przy wycenie diamentów
- Carat (masa),
- Color (barwa),
- Clarity (przejrzystość / czystość),
- Cut (cięcie / szlif).
• Diamenty zawsze szlifuje się w fasetki, aby ujawnić grę światła. Klasyczną formę szlifu diamentów określamy „szlifem brylantowym”, który został opracowany specjalnie do diamentów, aby wydobyć ich tzw. „ogień”, czyli migotliwość i blask.
• Brylanty – diamenty o szlifie brylantowym (58 fasetek o odpowiedniej proporcji)
• Barwa – diamenty występują w bardzo wielu kolorach, inne barwy: żółta, brunatna, różowa, zielonkawa, niebieska, szara, czarna.
• Kolorowe diamenty nazywane są fantazyjnymi i są wysoko cenione, szczególnie poszukiwane są rzadko występujące krwistoczerwone egzemplarze.
• Najwięcej fantazyjnych diamentów wydobywa się w Australii
• Obecnie często do cięcia i szlifowania stosuje się techniki laserowe, choć oczywiście nadal istnieją ręczne szlifiernie kamieni.
• Wagę kamieni szlachetnych podaje się w karatach. Wartość 1 karata u standaryzowano w 1907 roku. I tak 1 karat = 0,2 grama (200 miligramów).
• Karat – określenie prawdopodobnie pochodzi od greckiego słowa „keration”, oznaczającego nasienie szarańczynu (niegdyś tych nasion używano do ważenia szlachetnych kamieni). Co prawda nie jest to ten sam karat, którym określa się próbę złota.
SŁAWNE DIAMENTY:
• Największym odkrytym diamentem jest Cullinan, który przed oszlifowaniem ważył 3106 karatów (ok. 620 gram!), wydobyto go w 1905 roku w RPA i pocięto na 9 dużych brylantów i 96 mniejszych kamieni. Największy z brylantów to Cullinan I zwany Wielką Gwiazdą Afryki ( 530 karatów), zdobiący brytyjskie berło królewskie. Natomiast Cullinan II (317 karatów) znajduje się w brytyjskiej koronie.
• Do sławnych brylantów należy także Hope (45,52 karata) o niebieskim zabarwieniu.
• Największy diament w Polsce, to czarny okaz zdobiący puszkę św. Stanisława (1504 r.) eksponowaną w skarbcu wawelskim.
CIEKAWOSTKA:
Ponieważ diament, to czysty węgiel można go spalić w wysokiej temperaturze, na co w 1675 r. wpadł Isaac Newton.
BIBLIOGRAFIA:
o Oldershaw Cally, Ilustrowany Atlas Klejnotów i Kamieni Szlachetnych, Warszawa 2008.
o Hochleitner Rupert, Minerały, kamienie szlachetne, skały, Warszawa 2010.
o Dzikowska Elżbieta, Biżuteria Świata, Pelplin 2014.
o Informacje z cyklu wykładów prowadzonych w ramach Zawodowego Kursu Kwalifikacyjnego w zawodzie Złotnik – Jubiler, Warszawa 2012 – 2013.
DIAMENTOWA OBRĄCZKA
Trochę obawiałam się diamentu, który powierzyła mi Kasia, nigdy nie oprawiałam takich maluszków, tym bardziej tak cennych. Ostatecznie życie samo przyniosło rozwiązanie, minimalistyczne i na wieki. Diament trafił do obrączki ślubnej i zostanie u mnie do końca mych dni 🙂 Chyba już się domyślasz, co mnie niedługo czeka? 😛
Obrączkę wykonałam z półokrągłego drutu, dość wąskiego (3.0 mm, standardowo obrączki ślubne mają ok 5.0 mm szerokości), na środku wyznaczyłam dwie linie, nacięłam piłką i wyszlifowałam kwadratowym pilnikiem kształt czteroramiennej gwiazdy. W jej wnętrzu nawierciłam wgłębienie i tam trafił kamień, który… zalałam żywicą 😀 Po utwardzeniu żywicy UV potraktowałam obrączkę włóknistą tarczką, aby była satynowa. Do kompletu powstała druga obrączka, ale bez żadnych ozdobników, gdyż męska połówka mogłaby ich nie znieść.
ZARĘCZYNOWE DIAMENTY
Właśnie uświadomiłam sobie, że to w pierścionkach zaręczynowych bardzo często spotykamy się z diamentami. Czy wiesz, że „zwyczaj”, a wręcz wymóg diamentowego pierścionka jest wymysłem dopiero XX wieku i został stworzony przez producentów biżuterii? To wielkie firmy jubilerskie zaczęły promować diamenty, jako najlepszy dowód miłości i wbiły nam do głowy taką tradycję.
Może chciałabyś dowiedzieć się, jak kiedyś wyglądały pierścionki zaręczynowe i jak za pomocą biżuterii okazywano sobie oddanie, przyjaźń i uwielbienie do końca swych dni?
Daj mi znać w komentarzu, może będzie to dla mnie mobilizacją do napisania wpisu podszytego historycznymi opowieściami 🙂
Dodaj komentarz